Aktywność fizyczna zawsze wymaga czasu, wysiłku i chęci. Jest to absolutne minimum do podjęcia każdego – nawet najkrótszego treningu. Dlaczego więc jedni, nawet kiedy mają to wszystko, wciąż zaczynają od nowa, podczas gdy inni potrafią wytrwale i nieprzerwanie dążyć do założonego celu? Co ich różni?
Odpowiedź jest prosta: odporność psychiczna. Bez niej przy pierwszej myśli ,,nie dam rady” zatrzymalibyśmy się, dając za wygraną. Bez niej, na zawodach zjadłyby nas emocje i najpewniej ucieklibyśmy w popłochu, jeszcze na długo przed gwizdkiem startu.
Osoba odnosząca sukcesy w sporcie potrafi kontrolować swoje czarne myśli i podejmować efektywne kroki nawet pomimo silnych, negatywnych emocji. Jak to wyćwiczyć?
Reguły kształtujące sportowy hart ducha
1# Znaleźć sens – mając konkretne założenia i cele wiemy doskonale do czego dążymy. Dzięki temu nie błądzimy po omacku i w chwilach zwątpienia zawsze mamy solidny punkt odniesienia i silną motywację do działania.
2# Myślenie zadaniowe – wykonując trening, należy skupić się maksymalnie na każdym powtórzeniu i nie myśleć w danym momencie o kolejnych krokach, ale o tym, który właśnie wykonujemy.
3# Dyscyplina – niektórzy już rodzą się z samodyscypliną, a inni muszą się jej po prostu nauczyć. Dyscyplina to sumienność, terminowość i dokładność. To także każde ,,nie”, które mówimy innym, aby powiedzieć ,,tak” treningowi. To każde wyjście z domu o 6 rano, pomimo ulewy, wichury i śnieżycy. Każde małe poświęcenie na rzecz wyznaczonego celu prowadzi nas prosto do wyznaczonego punktu. Warto pamiętać, że jeśli na co dzień brakuje nam dyscypliny, to w kluczowym momencie może zabraknąć nam fizycznej wytrzymałości.
4# Pełna świadomość – sukces zależy w dużej mierze od tego, jak dobrze znamy siebie. Co mnie stresuje? Jak te negatywne myśli wpływają na moją aktywność sportową? Kiedy jesteśmy świadomi swoich słabych punktów, wiemy jak reagować, gdy znienacka się pojawiają. Mamy przygotowane gotowe scenariusze i potrafimy szybko zażegnać problem.
5# Umiejętność odrabiania lekcji po porażkach – kiedy potraktujemy trening lub zawody jako wyzwanie i szansę na rozwój, będziemy potrafili nie tylko pogodzić się z ewentualnym niepowodzeniem, ale również wyciągnąć z niego wnioski. Myśląc o porażce jak o ważnej lekcji, nad którą trzeba przysiąść, przeanalizować i strategicznie wyeliminować najsłabsze ogniwo, będziemy stawali się coraz lepsi i coraz odporniejsi.
