Kortyzol – kiedy pomaga, a kiedy szkodzi?

         

Kortyzol, podobnie jak adrenalina, nie jest zły sam w sobie. Jednak zgodnie z zasadą, że wszystko w nadmiarze szkodzi, również i w tym przypadku należy uważać, aby antidotum nie stało się trucizną. Sprawdź co trzeba wiedzieć o kortyzolu, aby ustrzec się przed groźnymi dla zdrowia następstwami.

       

Co to jest kortyzol?

Kortyzol to hormon produkowany przez korę nadnerczy. Obecność kortyzolu wpływa pozytywnie na szereg procesów występujących w organizmie:

  • Dzięki niemu możemy wybudzać się ze snu.
  • Pomaga zwalczać stany zapalne.
  • Reguluje poziom cukru we krwi.
  • Wspiera filtrację nerkową: nasila diurezę, wspomaga wchłanianie sodu oraz równoczesne wydalanie potasu.
  • Stabilizuje gospodarkę wodno-elektrolitową.

         

Kortyzol = hormon stresu?

Choć kortyzol pełni bardzo wiele ważnych funkcji, to jednak o wiele bardziej znany jest jako tzw. ,,hormonu stresu”. Dlaczego? Ponieważ znacznie częściej niż o zaletach kortyzolu, mówi się o negatywnych skutkach, które wywołuje jego nadmiar w organizmie.

Za objawy nadmiaru kortyzolu uznaje się: duży przyrost wagi (zwłaszcza przybieranie w okolicach brzucha, twarzy i karku), problemy ze snem, nadciśnienie, kłopoty z koncentracją, obniżone libido, przewlekłe zmęczenie, ciemnoróżowe rozstępy, osłabioną odporność.

        

Zbyt wysoki poziom kortyzolu – przyczyny

 Za nadmiar kortyzolu odpowiadają sytuacje takie jak:

  1. STRES – nie bez powodu kortyzol nazywa się ,,hormonem stresu”. To właśnie stres – zwłaszcza ten przewlekły – powoduje niebezpieczne podniesienie poziomu kortyzolu i prowadzi do negatywnych dla zdrowia następstw. Warto więc przeciwdziałać stresowi np. poprzez sport, medytację, taniec, muzykę i bliskie relacje z drugim człowiekiem.

  1. Niewielka ilość snu – należy dbać zarówno o jakość jak i długość snu. Za najbardziej wartościowy czas nocnego odpoczynku uznaje się sen przed północą.
  2. Zbyt częste i intensywne treningi – aktywność fizyczna jest dobra dla zdrowia fizycznego oraz psychicznego. Jednakże jego nadmiar jest przez organizm traktowany jako bodziec stresowy, a ten jak już wiemy, jest najprostszą drogą do niebezpiecznego zawyżenia kortyzolu.
  3. Dieta o niskiej wartości odżywczej – największy wyrzut kortyzolu spowodowany jest poprzez długotrwałe diety polegające na redukcji. Należy unikać tego typu sytuacji i pilnować, by w dieci nie zabrakło witamin A, B, D, a także potasu, wapnia, magnezu, sodu oraz kwasów omega.